Ik dacht wat

Ik dacht, ik weet niet wat ik dacht,
Het is een dag zonder zon dacht ik.
Dat dacht ik ja, en het was nog echt waar,
Als je op de fiets moet ben je de sigaar,
dat dacht ik dus,
dus ging ik niet.
Of toch wel,
Naar de hel,
ja de hel, helmer, helmertheater,
en dat nog zonder een kater,
Die zijn er alleen nog maar ex-,
en hebben dan ook geen sex.

En een dag zonder zon is als een dag zonder wijn,
dan compenseert de wijn de zon vandaag maar.
Kom vooruit, schenk nog eens in,
dan maak ik een begin,
Met wat, ja wat nog te doen op deze dag?
Nou vooruit maar wat schijven, dat mag.
Mijn login in Netvibes ben ik kwijt,
ik loop achter dat is een feit.
Zo doorgaan kan ik niet,
dan ben ik de zwarte piet.

Daarom begeef ik mij dinsdagavond niet onwillig,
en dus als basis geheel vrijwillig,
naar the place to bee(b),
de enschedese bieb.

Naar "Oons Herman" in Carré

Maandag 24 november op naar Amsterdam om aldaar,
te genieten van Hermans Finkers nu met gitaar.
Als cadeau ons voor verjaardagen gegeven,
mochten wij daar onze eigen Tukker beleven.



Ook al is hij al wel in Hengelo en Enschede geweest,
In Carré is het een beetje extra feest.
Het theater met al zijn grandeur,
geeft aan zijn voorstelling extra kleur.



De bijna volle zaal genoot,
van al het moois dat hij over ons goot.
Hij nam ons vaak met zijn grappen bij de neus,
maar sprak en zong met piano en gitaar ook heel serieus.
Het leven en de dood, dat was waar het over ging,
cabaret met diepgang dat is nu zijn ding.
Herman bedankt, het was de moeite waard.

Midweek in November

Oh wat ben ik nu weer blij,
ik was een weekje vrij,
Een midweek was zo geboekt bij Landal,
die vakantieparken vind je overal.
Het werd het Dwergter Sand,
ja dat is gelegen in noordelijk Duitsland.
Het Sand, het Sand waar was dat gebleven?
Het is mij niet om het even.
Dus op zoek in dit gebied,
maar echt gevonden heb ik het niet.
Vroeger lag dit zand hier gewoon los,
maar nu is het verstopt onder het bos.
De kleine heuvels geven het wel aan,
waar eerst de stuifduinen hebben gestaan.

Het huisje echter was voorzien van alle comfort,
met bad, vaatwasser, en magnetron dat bij mij hoog scoort.
Te duur internet maar all-in TV,
daar redde ik mij wel mee.
Wat zeg ik, ik?
Krijg nou helemaal de pip.
We waren toch met ons vieren,
En dat zonder onze dieren.
Die konden niet naar het dierenpension,
en bleven dus maar thuis, in de salon,
waar een aardige collega ze heeft verzorgd,
met eten, drinken en ook heeft "ontzorgd".

Ook tijdens dit korte verblijf met korte dagen,
hebben wij niet om over te klagen,
Het weer, ach ja het weer,
Daarop kankeren doen wij niet meer.
Een beetje vocht, soms wat tocht,
ik ben al blij dat ik dit beleven mocht.
Een openluchtmuseum, een trechterbekergraf, Oldenburg en Zara,
en ook nog de de H&M, het Landesmuseum en het Grand Café,
allemaal deden ze deze week een stukje mee.

Van enkel naar dubbel

Herma en ik hebben besloten het enkel glas in het badkamerraam en dat van de computerkamer, zijnde de ex-slaapkamer van een onzer kinderen, te vervangen door het meer isolerende dubbelglas.
Glas van 4 mm met 8 mm spouw, breder kan niet i.v.m. de kozijndikte.
Dubbelglas da´s pas glas!
Driedubbelglas is extra glas

Een klus voor de vakman, die dit dan ook geroutineerd uitvoert in zijn vrije tijd.
In een twee-en-een-halfuur durende sessie incl. koffiepauze, en opruimen van de restanten, zitten beide ramen weer op hun plek, en dat is niet gek.
De ventilatiestroken (dauerluftung) zijn niet teruggekeerd, daar deze onevenredige kosten met zich meebrengen.(nog bijna duurder dan het glas incl plaatsen.)
Gewoon ventileren door het raam open te zetten, en daar heb ik niks op tegen, zoals collega´s wel weten.

Een vlonder van hout

Soms moet je weer even de frisse lucht inademen,
dit kan te voet, maar ook op de pedalen.
Dan stap ik op mijn fiets en trap een eindje weg,
nu eens hier dan, dan weer daar, en weer langs een andere heg.
Ik ben langs de zuidrand van de stad gegaan,
en zie daar de nieuwbouw tot bijna aan de Bruninkslaan.
Tussen de villa's en de stadsrand,
is er ook wat aan de hand.
Daar waar vroeger eens was een ijsbaan,
zie ik nu de shovels staan.
Hier wordt door de mens gewerkt aan een nieuw stukje natuur,
wat accidentering en een slingerende beek maken deze plek weer puur.
Ook een pad van asfalt en een vlonder maken deel uit van dit plan,
een vlonder van hout, zoals het hoort,
maar wat mij absoluut niet bekoort,
is het soort hout wat men hier gebruikt,
ik vertel het hier maar onbesmuikt,
bruin en hard is het hout, dat niet komt van twentse eiken,
maar waar weer een stukje oerbos voor moest wijken.
Is het hout van voorzien van keurmerk FSC,
dan is de vlonder straks wel OK.
Het lijkt me niet verkeerd om de gemeente eens te vragen,
hoe ver zij hun milieubewustzijn uit willen dragen.
Blijft dit beperkt tot wat windmolens op een industrieterrein,
of rijkt dit ook wat verder dan het eigen gemeentedomein?
Kortom ik zal moeten stellen een daad,
en dit vragen aan de gemeenteraad.

Woensdag gebakdag

Al heb ik dan ook niet zoveel zin,
toch tik ik maar wat in.

En zo werd het woensdagavond 5 november,
"I say, a day to remember"
Al smaakt Barack Obama de overwinning wel zoet,
als ie niet oppast is de VS straks bankroet.
Maar gelukig zal Nederland wel enige joint-strike-fighters gaan kopen,
waardoor de economie wel weer een beetje gaat lopen.
In onze eigen land staat Wouter Bos paraat,
en krijgt hopelijk de economie weer aan de praat.
Over praten gesproken,
Vrouwen praten graag en veel tot wel 15.000 woorden per dag,
ik ken echter een jongeman die er ook wel wat van kan.
Wijsneuzig en soms ook een beetje wijsgerig, kletst hij, het is heus waar,
rustig twee uren achter elkaar.
En toch, en toch, hij blijft een grappig joch.
Ook wel grappig en cool en vet en lekker,
was vanmorgen het getetter,
dat er gebak was voor iedereen,
je moest dan wel naar de kantine heen.
Een pensionada maar niet helemaal,
trakteerde op verse vlaai.
Dat ging er bij menigeen in als koek,
Hetgeen een gevolg heeft boven de broek,
waar vetrichels leven en vertellen:
en de ene vetkwabbel tegen de andere zegt:
het is waar het is echt,
we krijgen nieuwe buren.

Maar lekker dat het was!