Een vlonder van hout

Soms moet je weer even de frisse lucht inademen,
dit kan te voet, maar ook op de pedalen.
Dan stap ik op mijn fiets en trap een eindje weg,
nu eens hier dan, dan weer daar, en weer langs een andere heg.
Ik ben langs de zuidrand van de stad gegaan,
en zie daar de nieuwbouw tot bijna aan de Bruninkslaan.
Tussen de villa's en de stadsrand,
is er ook wat aan de hand.
Daar waar vroeger eens was een ijsbaan,
zie ik nu de shovels staan.
Hier wordt door de mens gewerkt aan een nieuw stukje natuur,
wat accidentering en een slingerende beek maken deze plek weer puur.
Ook een pad van asfalt en een vlonder maken deel uit van dit plan,
een vlonder van hout, zoals het hoort,
maar wat mij absoluut niet bekoort,
is het soort hout wat men hier gebruikt,
ik vertel het hier maar onbesmuikt,
bruin en hard is het hout, dat niet komt van twentse eiken,
maar waar weer een stukje oerbos voor moest wijken.
Is het hout van voorzien van keurmerk FSC,
dan is de vlonder straks wel OK.
Het lijkt me niet verkeerd om de gemeente eens te vragen,
hoe ver zij hun milieubewustzijn uit willen dragen.
Blijft dit beperkt tot wat windmolens op een industrieterrein,
of rijkt dit ook wat verder dan het eigen gemeentedomein?
Kortom ik zal moeten stellen een daad,
en dit vragen aan de gemeenteraad.